توکا و ری‌را

توکا : جات خالی ….
ری را : آره جات خالی بود . کنسرت خیلی خوب بود.
من : خوب دلمو نسوزونید ، تعریف کنید ببینم چه خبر !!؟
ری را : آه … همایون شجریان روز به روز خوشگلتر میشه ….
توکا : ناگفته نماند ، البته شاید مهم نباشه ، اما مهارتش در آواز هم بهتر میشه !!!
ری را : آره البته اینم حرفیه !
من : کار چی بود ؟ مال کی بود ؟ جریان چی بود ؟ درست حرف بزنید !!!
ری را : کنسرت همایون ...
توکا : نه ری را ،درست بگو !! آهنگساز و بی اعتبار نکن ! ‪" کنسرت سیمرغ"‬ ، کاری بر اساس افسانه ی زال و سیمرغ از شاهنامه حکیم ابوالقاسم فردوسی برای ارکستر بزرگ سازهای ملی و گروه خوانندگان ، آهنگساز : حمید متبسم ، رهبر ارکستر : محمدرضا درویشی ، تکخوان : همایون شجریان
ری را : خوب ، بازم که شد کنسرت همایون….
من : خوب مهندسی بفرمایید ببینم ، نقصی ، عیبی ، ایرادی ، چیزی ؟ ما شنونده ایم .
ری را : وووااااا !!!! منو بکشی از همایون ایرادی نمیگیرم …. یه پارچه آقا … همه اش حُسن و کمال بود.
توکا : بفرمایید حُسن و جمال ...
من : او کی ، از بقیه بگید .
توکا : میگم برات . آقای سام نریمان تصمیم گرفت از خوشگلترین زن حرمسراش پسردار شه ، خانوم هم بچه زال زایید، باباش هم بچه رو انداخت دور ، سیمرغ هم پیداش کرد و بزرگش کرد و تحویل باباهه داد بعد هم طرف میفهمه یه دختر خوشگلی تو کابلستان هست میره میگیردش . تا اینجاش بود .
من : توکا ! این چه مدل داستان گفتنه ؟؟ آدم شو … گفتم از کنسرت بگو !
توکا : باشه پس اینطوری میشه ، اول چهارگاه بود، بعد شد همایون و بعد پرید رفت ماهور و هی از این دستگاه رفت اون دستگاه و هی جا عوض کرد و حتی یه جاهایی چینی بازی در اورد …
ری را : یعنی پنتاتونیک ، گام پنج آوایی ، اونجا که رودابه وصف خوشگلی زال و میشنوه…
من : پس خیلی جذاب بوده !
توکا : تا دلت بخواد!
ری را : تازه رهبر ارکستر هم داشت !! واقعا با کلاس بود . مثل کنسرت های کلاسیک خارجی ! سازهای زهی یه طرف ، سازای کوبه ای اونطرف ، گروه کر عقب ، همایون جلو...
من : اگه کار رهبر داشته پس باید اجراش بی عیب تر از کارهای دیگه بوده باشه…
ری را : آره اما موکتش خیلی زشت بود …
من : یعنی طراحی صحنه اش ؟
توکا : اونو که اصلا نداشت … چهار تیکه موکت و چندتا پرده ساتن سفید و یه فیلمبردار که مثل مجسمه ی فردوسی نصب شده بود وسط زمین ….
من : کاش اینبارم کیارستمی رو تو رودربایستی میگفتن بیاد طراحی صحنه کنه … ثوابی هم میکرد .
ری را : اِ اِ اِ اِ ….. بهرام بیضایی هم اونجا بود … اینقدر براش دس زدیم که نگو!!!
من : نه !!!!!؟؟؟؟؟!!!! توروخدا ؟؟؟ وااااای !!! کاش منم بودم …. خیلی دلم سوختا …. اگه بودم میرفتم جلوش کلی گریه میکردم ….
توکا : گریه واسه چی ؟
من : خوب بفهمه چقدر دوسش دارم .
توکا : همین آدمایی مثل تو و ری را میان کنسرت آبروی ما رو میبرن !!!
من : واااا چرا ؟
ری را : واااا چرا ؟
توکا : ری را وقتی حمید متبسم اومد رو استیج سی ثانیه کف شل زد اما وقتی که همایون شجریان اومد هشت دقیقه و چهل و نه ثانیه دست زد … بعد کلا کتفش گرفت.
ری را : این که آبروریزی نیست … خوب بیشتر دوسش دارم .از تو که بهتر بود وسط تکنوازی حمید متبسم دست زدی آبروریزی کردی .
توکا : اوووم … خوب من نمیدونستم ادامه داره ، فکر کردم تموم شده ، اومدم تند دست بزنم تا از آهنگساز قدردانی کرده باشم !! ببینم انگار خودتو فراموش کردی که برای نوازنده هایی که دیرتر میومدن رو استیج محکم دست میزدی …
ری را : من که نمی دونستم … اما خودتو یادت رفته توی تنفس رفتی ساندویچ کالباس بخری دیر رسیدی ، کنسرت شروع شد، تو هم چند دقیقه حواس همه رو پرت کردی تا جاتو پیدا کنی .
توکا : این که مهم نیست ، بلاخره نشستم … نه مثل تو که بین هر آهنگ اینقدر سوت میزدی و کل میکشیدی که انگار رفتی کنسرت ساسی مانکن .
ری را : نذار آبروتو ببرم ، بگم اوندفعه تو کنسرت کامکارها دستمال کاغذی برداشتی همونجا کردی رقصیدی تا بهت تذکر دادن ..
توکا : اونجا میطلبید … تو چرا وسط کنسرت داد زدی گفتی ‪"‬ناز نفست‪"‬ ؟؟؟!!!
ری را : من جوگیر شدم ….اما تو چرا آخر کنسرت داد زدی گفتی مرغ سحر و بخون استاد ؟؟؟ مگه همه باید تو کنسرتشون مرغ سحر بخونن ؟؟؟
توکا : یه عده داشتن بلند بلند میخوندن منم گفتم درخواست کنم … اما مثل این که تو فراموش کردی ، تو چرا بچه کوچولوتو آورده بودی اونجا که گریه کنه تو هم وسط راهروها تکونش میدادی بخوابه !!!!!
ری را : ببین اون من نبودم . من بچه ندارم .
توکا : آهان !! آره !!
من : میگم بچه ها ، بیاید بیشتر از این پرده برداری نکنید … میگم شما با این همه حسن سلیقه و تسلط به آداب معاشرت و علاقه ی زیاد به موسیقی خوب … چرا نمیرین کنسرتهایی که تو دبی برگزار میشه !!!؟؟ به مزاجتونم سازگارتره !!